Yaklaşan doğumgünüm sebebiyle sanki bu aralar ne istesem sahip olabilirmişim gibi geliyor. Neden böyle bir yanılsama içine girdim bilemiyorum.
Çünkü doğumgünü kutlayan biri değilim.
Böyle kutlamalı şeylerden utandığım için hem de doğumgünüm yazın en gözde tatil günlerine denk geldiği için hediye hasılatım da hep düşük oluyor.
Yakın arkadaşlarımın gönlünden ne koparsa ve sevgilim ne alırsa işte.
Gönülden kopacaklara yol göstermek istedim:
"Tanesi 400'er yurodan ayakkabıyı herkes alır, ben hediye olarak set almak istiyorum" diye iddialı bir çıkış yapmak istiyorsanız, ona da çözümümüz mevcut:
Heyecanlı bekleyiş başladı.
4 yorum:
ben kuğulu çanta ve beyaz topuklunun sevdalısıyım. 20 eylül. rumi takvime göre 17 temmuz. ama haftasonları da kutladığım oluyor bazen yani...
bayıldım çok güzeller! hepimiz birbirimize hediye alalım bunlardan.
acil cozum gomorra'nin 1 hafta boyunca sabah aksam izlenmesidir zannederim. gerci ayakkabi hakikaten ozeldir, detayi isciligi baska bir onemlidir ama 400 eurom olsa starving bir artiste yardim ederim, 1 tablo alirim, philantropic kisi olur cemiyette yer edinirim. olmadi afrikada bir koye 2 kuyu actirir 2 de okuz hediye ederim. 400 oyroya ayaga kap da nedir? topuk boyu benlik yanliz.
y.
dümdüz giderken, son cümledeki viraj muhteşem, hehehe.
Yorum Gönder